چهارده معصوم کسانی هستند که خودشان مستقیماً از جانب خدا از هر نقص و آلودگی پاک و تطهیر شده‌اند و بعد دیگران به واسطه آن‌ها تطهیر می‌شوند، امکان ندارد جایی طهارت و نورانیتی غیر از محمد و آل محمد(ع) باشد. امام باقر(ع) در اصول کافی در بابی می‌فرمایند: به خدا قسم اهل بیت(ع) نور آسمان و زمین هستند و باقی تاریکی و آلودگی و نور فقط همین است. اگر ما بتوانیم مقام و نورانیت صلوات را داشته باشیم، دست ولای اهل بیت(ع) نیز آن طهارت و نورانیت را در ما به تناسب بهره‌گیریمان از مقام صلوات و تسلیم، افاضه می‌کنند. موجود پایین‌تر وقتی خودش را به موجود بالاتر می‌سپارد، کمالات موجود بالاتر به موجود پایین‌تر سرایت می‌کند؛ اگر جسم خودش را بسپارد به یک روح مؤمن (از آنجایی که مرتبه روح بالاتر است)، نورانیت آن روح مؤمن در جسم سرایت می‌کند و آن چهره و جسم نیز نورانی می‌شود. یکی از چیزهایی که ما امروز خیلی به آن نیاز داریم توکل بر خداست. توکل به معنای این نیست که انسان تنبلی کند و کاری که به عهده خودش است را انجام ندهد و بارش روی دوش خدا باشد و اسمش را توکل بگذارد؛ این تنبلی است نه توکل، خیلی اوقات ما تنبلی می‌کنیم و گله‌مند خدا می‌شویم که چرا این را به ما ندادی. گاهی فقط خیال می‌کنیم توکل کرده‌ایم.