تفاوت قصه‌پردازی در سه کتاب آسمانی
حجت‌الاسلام محمدباقر قیومی، عضو هیئت علمی
جامعة المصطفی(ص) در نشست «قصه‌پردازی در قرآن و عهدین» گفت: در متون عهدین مفاهیم متعددی وجود دارد که مربوط به قصه و داستان است. درس‌آموزی این قصه‌ها از زمینه‌های مختلف می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. یکی از مباحثی که در قصه‌ها اهمیت دارد این است که آیا این قصه‌ها واقعی هستند یا خیر؟
این امر با چالش‌های متعددی هم روبه‌رو شده که مهم‌ترین آن عدم همراهی تاریخ علمی با این مباحث است؛ یعنی ما صرف‌نظر از این متون که تاریخی هستند، از منظر نسخه‌شناسی و متن‌شناسی، شاهد آن نگاه تاریخی علمی نیستیم که ما را به حادثه وصل کند. در واقع با مشکل سندیت تاریخی روبه‌رو هستیم و این مشکل کاملاً جدی است. بنابراین برخی گفته‌اند این داستان‌ها نمادین هستند و براساس هدفی که این متن دارد چنین داستان‌هایی ساخته شده است.
در میان مفسران اسلامی چنین دیدگاهی کمتر وجود دارد، چرا که قرآن سندیت بالایی دارد. در واقع تنها دین و متنی که اسناد تاریخی معتبر دارد اسلام و قرآن است. وقتی به قرآن رجوع می‌کنیم، آیاتی صراحتاً بیان می‌کنند این داستان‌ها واقعی هستند و در خارج اتفاق افتاده‌اند و می‌توانند الگو باشند، چون ما قرآن را براساس پایه‌های علمی معتبر می‌دانیم و برای حجیت عقلی متن مقدس، ادله و مبانی معرفت‌شناختی داریم بنابراین همه آنچه در قرآن وجود دارد اثبات عقلی می‌شود.
جامعة المصطفی(ص) در نشست «قصه‌پردازی در قرآن و عهدین» گفت: در متون عهدین مفاهیم متعددی وجود دارد که مربوط به قصه و داستان است. درس‌آموزی این قصه‌ها از زمینه‌های مختلف می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. یکی از مباحثی که در قصه‌ها اهمیت دارد این است که آیا این قصه‌ها واقعی هستند یا خیر؟
این امر با چالش‌های متعددی هم روبه‌رو شده که مهم‌ترین آن عدم همراهی تاریخ علمی با این مباحث است؛ یعنی ما صرف‌نظر از این متون که تاریخی هستند، از منظر نسخه‌شناسی و متن‌شناسی، شاهد آن نگاه تاریخی علمی نیستیم که ما را به حادثه وصل کند. در واقع با مشکل سندیت تاریخی روبه‌رو هستیم و این مشکل کاملاً جدی است. بنابراین برخی گفته‌اند این داستان‌ها نمادین هستند و براساس هدفی که این متن دارد چنین داستان‌هایی ساخته شده است.
در میان مفسران اسلامی چنین دیدگاهی کمتر وجود دارد، چرا که قرآن سندیت بالایی دارد. در واقع تنها دین و متنی که اسناد تاریخی معتبر دارد اسلام و قرآن است. وقتی به قرآن رجوع می‌کنیم، آیاتی صراحتاً بیان می‌کنند این داستان‌ها واقعی هستند و در خارج اتفاق افتاده‌اند و می‌توانند الگو باشند، چون ما قرآن را براساس پایه‌های علمی معتبر می‌دانیم و برای حجیت عقلی متن مقدس، ادله و مبانی معرفت‌شناختی داریم بنابراین همه آنچه در قرآن وجود دارد اثبات عقلی می‌شود.
درباره اهداف قصه‌پردازی نیز باید گفت در تورات و انجیل، کارکرد قصه‌ها یکسان نیست و پیام اصلی هر دو آن‌ها با قرآن متفاوت است. داستان در تورات به شکل تاریخی نوشته شده که علمی نیست، بلکه تاریخ مقدس است و داستان‌ها را پشت سر هم و با نظم بیان می‌کند. در اینجا قومیت بنی‌اسرائیل و افتخارات آن‌ها بسیار مورد توجه است. در انجیل نیز داستان‌پردازی‌ها به شخصیت عیسی مسیح برمی‌گردد و ارزش همه داستان‌های انبیا این است که چقدر به حقیقت حضرت مسیح واقف بوده‌اند. قرآن کتابی تاریخی نیست و هدف آن نیز متفاوت است. کارایی اصلی قرآن این است انسان را ذیل توحید به سعادت برساند. همچنین وقتی داستان‌ها را در این دو متن مقایسه می‌کنید، می‌بینید داستان‌ها در تورات و انجیل طولانی‌تر از قرآن است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
کتاب «مخاطبشناسی در ارتباطات تبلیغی» منتشر شد
-
«نقش دعا در زندگی انسانها»
-
داستان دینی در خدمت سبک زندگی
-
تفاوت قصه‌پردازی در سه کتاب آسمانی
-
توسعه حرم امامین جوادین c سرعت گرفت
-
خاطره ای که به کمکم آمد
-
چرا خودکشی گناه کبیره است؟
-
«قاب فرشهای متبرک» در فضای مجازی، واقعی نیست!
-
فرمولی در خدمت سبک زندگی
-
ز صد یکی نتواند حدیث وصف تو گفتن
