در گفتوگویی با عضو حزب جمهوری اسلامی همزمان با سالروز انفجار دفتر این حزب ابعاد حادثه بررسی میشود
نفاق علیه جمهوریت
حدود ساعت 21 روز هفتم تیر 1360 دو بمب بسیار قوی در محل دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی منفجر و موجب شهادت دکتر بهشتی و 72 نفر از اعضای حزب شد.
در بین این شهدا، 27نماینده مجلس، چهار وزیر، 13معاون وزیر و مدیر کل، یک فرماندار و دو مدیرعامل دیده میشد. عامل اصلی انفجار حزب جمهوری اسلامی یعنی محمدرضا کلاهی، از عناصر گروهک منافقین توانست با فرار از مهلکه از کشور بگریزد. بعدها برخی منابع رسمی درسال 2015 از هلاکت وی به دست افراد ناشناس در شهر المیره هلند خبر دادند. بهمناسبت سالگرد این حادثه، به سراغ محمد جواد منصوری، یکی از اعضای حزب جمهوری اسلامی رفتهایم و از او درباره این رخداد پرسیدهایم. در ادامه بخشی از این گفتوگو را مطالعه میکنید.
جایگاه حزب جمهوری اسلامی در آن برهه در سپهر سیاسی کشور چگونه بود؟
در آن برهه زمانی، حزب جمهوری در راستای خط امام، نیروهای بسیار زیادی را در کشور سازماندهی کرد و با آموزش آنها، یک سازمان انقلابی موفق شکل داد. منافقین با نفوذ و شناسایی افراد حزب، در تدارک ضربه زدن به حزب جمهوری اسلامی بودند و به تصور خودشان قدرت اجتماعی-سیاسی نظام زیرسؤال میرفت. بهویژه اینکه تعدادی از مسئولان حزب هم از جمله شهید بهشتی، از مسئولان نظامی و مورد توجه ویژه حضرت امام بودند. شهید بهشتی شخصیتی بود که هم قشر روحانی و هم قشر دانشگاهی و دیگر اقشار به ایشان عنایت ویژه داشتند. تصور آنها این بود با به شهادت رساندن اعضای شورای حزب، کل نظام اداری کشور متوقف میشود. بعدها منافقین مدعی شدند سر نظام را زدهایم و نظام مجبور خواهد بود با ما کنار بیاید اما هیچ یک از این مسائل محقق نشد و مردم از منافقین نفرت پیدا کردند. سران سازمان بعدها اعتراف کردند بعضی از اعضای حزب مانند پیش از انقلاب در ساخت و طراحی بمب دست داشتهاند.
چرا منافقین مسئولیت رسمی این اقدام را به عهده نگرفتند؟
نخست به دلیل ابعاد فاجعه هرگز نمیخواستند تشکیلاتشان گرفتار مجازات و تاوان شود. دوم نمیخواستند در سطح جهانی محکوم به تروریسم شوند. البته تعدادی از سران این فرقه در موارد متعددی اعلام کردهاند آمریکا، فرانسه، انگلیس و اسرائیل میدانند این کار را چه کسی انجام داده است. تنها سازمانی که عامل نفوذی در حزب داشته سازمان مجاهدین خلق بود.
غیبت برخی اعضای حزب آن هم در روز حادثه بحث برانگیز نیست؟
جلسات حزب به صورت طبیعی، تعدادی غایب داشت. مثلاً بنده پس از نماز باید به مأموریت خارج از کشور میرفتم و آقای رفسنجانی رفته بودند عیادت رهبر معظم انقلاب که به علت ترور 6 تیر در بیمارستان بستری بودند و یا تعدادی از اعضای شورای مرکزی حزب در دفتر مرکزی در اتاقهایی خارج از سالن، جلسات گروهی داشتند. پس از این واقعه، همکاری دستگاههای امنیتی برای شناسایی و دستگیری افراد این سازمانها به صورت فوقالعاده انجام گرفت و از اردیبهشت 1361 شاهد سقوط و مرگ سازمانهایی بود که بعدها در پاریس با عنوان شورای ملی مقاومت جمع شدند و بعد از مدتی دچار تفرقه شده و عملاً آن شورا هم منحل شد. در واقع میتوان گفت حماقت گروهکها در اقدام به منفجر کردن دفتر حزب جمهوری اسلامی جواب عکس داد و موجب تیر خلاص جمهوریتخواهی انقلاب اسلامی به تحجر تکفیری منافقین بود.
خبرنگار: حسین محمدی اصل