علامه فاضل تونی؛ مدرس حکمت و عرفان

نام‌آوران خراسان

علامه فاضل تونی؛ مدرس حکمت و عرفان

مقدم

آقا شیخ محمدحسین تونی معروف به علامه «فاضل تونی»، ادیب، حکیم، مدرس حکمت و عرفان و از علمای معاصر در سال 1259 هجری شمسی در «تون» (نام قدیم شهر فردوس) متولد شد. پدرش، ملاعبدالعظیم، واعظ فردوس و خانواده‌اش از اهل فضل و تقوا بودند.
شیخ محمدحسین در اوان کودکی، پدر را از دست داد، ولی فقدان پدر و نداشتن مال و ممری ثابت برای معیشت، مانع تحصیل او نشد. او به خاطر هوش زیاد و قدرت حفظ و ذهن، در اندک زمانی، سیوطی و مغنی و مطول را خواند و در همان شهر «تون» سرآمد همه شد که افراد برجسته و متمکن شهر، فرزندانشان را برای تحصیل یا مباحثه، نزد او می‌فرستادند. وی در 17سالگی برای ادامه تحصیل به مشهد و ۶ سال بعد به اصفهان رفت. ۱۱ سال در اصفهان فقط به تحصیل علم، تدریس، عبادت، ریاضت و تهذیب نفس مشغول بود. پس از آن، به خراسان بازگشت و مدت کوتاهی بعد هم به تهران رفت و در پایتخت ماندگار شد.
شور و اشتیاق کامل فاضل تونی به علم و معرفت، هوش و حافظه عجیب و خستگی‌ناپذیری او، موجب شد تا وی، استادی کامل و عالمی کارآمد و با نفوذ شود. وی ابتدا در مدرسه دارالشفاء و سپس در ۳۵سالگی در مدرسه علوم سیاسی دارالفنون و پس از آن هم در «دارالمعلمین عالی»، عربی، منطق و فلسفه تدریس می‌کرد.
با تأسیس دانشکده معقول و منقول و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، به تدریس فلسفه، زبان و ادبیات عرب در این مراکز مشغول و در سال ۱۳۳۳شمسی هم در دانشکده معقول و منقول بازنشسته شد. وی به دلیل حافظه حیرت‌انگیزش، بسیار کم دست به قلم می‌برد؛ از این رو آثار مکتوبش محدود است و بیشتر، یادداشت‌های دانشجویان او به صورت کتاب درآمده و نیز حواشی مختصری که بر آثار عرفانی و فلسفی نوشته، از وی به یادگار مانده است. علامه فاضل تونی، دوازدهم بهمن ۱۳۳۹شمسی در 80 سالگی در تهران درگذشت.

برچسب ها :

ارسال دیدگاه