مجموعه‌ سخنرانی‌های ایشان در سال ۱۳۵۱ در هیئت انصارالحسین(ع) با موضوع تحلیل رسالت و مبارزات سیاسی ائمه(ع) در قالب کتاب «همرزمان حسین(ع)» به چاپ رسیده است.
به مناسبت ایام عزای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) رسانه KHAMENEI.IR در گفت‌وگو با آقایان سیدعلی رخ‌صفت و ابوالفضل توکلی‌بینا از مبارزان پیش از انقلاب و فعالان هیئت انصار الحسین(ع)، نگاهی به فعالیت‌ها و سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در جلسات هیئت انصارالحسین (ع) داشته است.
 
 بحث را از فضای هیئت انصارالحسین(ع) آغاز کنیم. این هیئت در سال‌های پیش از انقلاب چه فعالیت‌هایی داشت و چه معیارهایی برای دعوت از سخنرانان در آنجا مدنظر قرار می‌گرفت؟
رخ صفت: پیش از سال ۴۲ هیئت انصارالحسین و همه هیئت‌هایی که در آن سال‌ها وجود داشت، روال عادی و معمولی داشتند. مردم به جلسه می‌آمدند، سخنرانان سخنرانی می‌کردند، مداحی و سینه‌زنی برگزار و در نهایت جلسه به پایان می‌رسید. این مربوط به پیش از سال ۴۲ بود. اندک‌اندک که مبارزات آغاز شد، ما و سایر دوستانمان بهترین پایگاه برای مبارزه و ارتباط داشتن و با هم مرتبط بودن را در هیئت انصارالحسین(ع) پیدا کرده بودیم و همه آنجا جمع می‌شدیم.
مسئولان هیئت انصارالحسین(ع) چهره‌های موجهی بودند. حاج آقا میرخانی در مسجد امین‌الدوله دعاهای ابوحمزه پرشوری می‌خواند، یکی از شاگردان ایشان آقای بکایی است. پایگاه آن‌ها مسجد امین‌الدوله بود، از آنجا به هیئت انصارالحسین می‌آمدند و سپس به بازار می‌رفتند. پس از سال ۴۲ جلسات علاوه بر مداحی و سینه‌زنی و روضه‌خوانی، زمینه سیاسی و مبارزاتی داشتند. درآن زمان آیت‌الله خامنه‌ای، آقای هاشمی، شهید مطهری و شهید بهشتی از جمله سخنرانان مبارز بودند که از آن‌ها برای سخنرانی در هیئت دعوت می‌شد.

ورود این چهره‌ها چه تغییر و تأثیراتی برای هیئت به ارمغان آورد؟
 رخ صفت: آن طور که به خاطر دارم این بزرگواران مبارزه‌ای را با ترک عادات آغاز کردند. شنوندگان عادت داشتند وارد جلسه شوند، حرف‌ها را بشنوند و بروند. یکی از ابتکارات این بزرگواران در هیئت انصارالحسین این بود که گفتند جلسات باید محتوا داشته و مثل کلاس درس باشد. پایه را بر مبنای کلاس درس گذاشتند. گفتند باید در جلسات تخته سیاه بگذاریم، درس را بنویسیم. جلسه از حالت عادی بیرون آمد و کلاس درس شد.
این برای خیلی از افراد سنگین بود. تخته می‌گذاشتند و روایات و احکام را می‌نوشتند. شرکت‌کنندگان باید در هفته‌های بعد روایات را بازگو می‌کردند. اندک‌اندک هیئت انصارالحسین کلاس درس شد. مبارزان دور هم جمع می‌شدند. پس از جلسه هم ردوبدل اخبار انجام می‌شد. پس از یک ساعت مرور اخبار، به زور از خانه افراد بیرون می‌آمدیم. این برنامه هفته‌های بعد مرتب ادامه داشت. هیئت انصارالحسین سیار بود و در خانه‌ها برگزار و با پشتکار دست‌اندرکاران هماهنگی‌ها انجام می‌شد و این کار ادامه پیدا کرد.
توکلی‌بینا: از بین شاگردان انقلابی امام خمینی(ره) آیت‌الله مطهری، شهید بهشتی، آقای خامنه‌ای، آقای هاشمی و آقای باهنر تأثیر زیادی در حرکت مبارزات انقلابی و هدایت آن داشتند. نخستین قشری که به امام(ره) لبیک گفتند بازاریان تهران بودند، حتی بیش از روحانیت! تجار بازار تهران با امام(ره) بیعت کردند و پای همه چیز ایستادند. وقتی امام(ره) دستگیر شد بازار تهران ۱۴ روز تعطیل شد؛ این اقدامی بی‌سابقه بود.
زمانی که حرکت انقلابی از سال ۴۱ آغاز شد ما با دوستانمان گروه گروه می‌شدیم و هر کاری شامل چاپ، توزیع، پرداخت مالی و غیره را انجام می‌دادیم. حرکت حساب‌شده بود و این شاگردان خوب امام برنامه‌ریزی کرده بودند به‌گونه‌ای عمل کنند که سیره ائمه(ع) را در مبارزه با ظلم و رژیم فاسد عملیاتی کنند. شاگردان امام(ره) جهت گروه‌ها و مبارزه را تعیین می‌کردند و هیئت انصارالحسین هم یکی از این محافل بود. نه تنها آقای خامنه‌ای بلکه آقای هاشمی هم تخته سیاه می‌گذاشتند و آیات و روایات را می‌نوشتند و از مردم می‌خواستند یادداشت کنند و حتی هفته آینده از آن‌ها سؤال می‌کردند.
 
 مباحثی که آیت‌الله خامنه‌ای در آن زمان در قالب محتوای سخنرانی یک هیئت عزاداری مطرح می‌کردند ناظر به چه موضوعاتی بود؟
توکلی‌بینا: موضوع صحبت سیره ائمه(ع) بود. البته این مطالب را فقط در هیئت انصارالحسین بیان نمی‌کردند. جلسه دیگری هم در محله دروس در منزل یکی از دوستان بود. آنجا هم همین مباحث را ارائه می‌دادند. جلسات زیادی برگزار می‌کردیم. آقای خامنه‌ای جلسات را در این خانه یا در هیئت انصارالحسین داشتند. ایشان سیره ائمه(ع) را بیان می‌کردند. مطالب روی تخته نوشته می‌شد. افراد باید این‌ها را یادداشت می‌کردند و هفته بعد پاسخگو می‌بودند. این‌ها به مبارزه جهت می‌دادند طوری که مردم در مقابل رژیم طاغوت آماده شوند.
 
این مواردی که در قالب هیئت مطرح می‌شد چه تأثیر و نقشی در فضای مبارزه داشت؟
توکلی‌بینا: بهترین تأثیر این بود که به فکر و عمل من به عنوان یک بازاری باسواد یا بی‌سواد جهت می‌داد و ذهنم آماده می‌شد. در ما محبت امیرالمؤمنین(ع) وجود دارد. این علاقه‌مندی در گوشت و خون ما وجود دارد. بیان کردن سیره مبارزاتی ائمه(ع) در دوران اختناق سبب روشنگری می‌شد، فرد را مقاوم می‌کرد. خدا می‌داند در آن دوران چقدر به جوانان ما فشار می‌آوردند. این‌ها سبب می‌‌شد در مسیر ولایت الهی پیش برویم، ما را واکسینه می‌کرد.
رخ‌صفت: در جلسات و هیئت‌های مذهبی عادت این بود که روضه می‌خواندند، منبری منبر می‌رفت، ایام عاشورا ناهار می‌دادند و سینه‌زنی می‌کردند و بعد هم همه دنبال کار خود می‌رفتند. منبرهای آقایان و سخنرانی‌های این افراد سازندگی داشت و جوانان را برای مبارزه آماده می‌کرد. این سخنرانی‌ها به اندازه‌ای مؤثر بود که بچه‌های بازار وارد توزیع اعلامیه شدند. یک روز ساواک با آن قدرتی که داشت، وقتی بیدار شد دید در سراسر تهران و در منازل اعلامیه پخش شده بود.
برخی از مسئولان هیئت‌ها این آمادگی را نداشتند که علیه شاه، حکومت و رژیم صهیونیستی صحبتی شود. همین بچه‌های ما بودند که فضا را هدایت کردند. دوستی داشتیم به نام آقای مرتضی نعیمی سر بازار کفاشان روی چهارپایه رفت و جلو تمام افسران شاهنشاهی گفت این‌هایی که روی دوش شماست برای ما اهمیت ندارد، ما طرفدار روح‌الله هستیم. این حرف‌ها مساوی با مرگ بود. این‌ها را این منبرها ساخت و نتیجه سخنرانی آقایان بود. منبرهای آقایان تأثیر عجیبی داشت. جوانان هم برای مبارزه تا پای مرگ ایستاده بودند. این چنین جوانان را ساخته بودند و سخنرانی‌های پرشور آقای خامنه‌ای، شهید مطهری و شهید بهشتی بود که مردم را ساخت.
 
آیت‌الله خامنه‌ای در آن زمان چه نوع روابط و تعاملاتی با مردم و شرکت‌کنندگان در هیئت داشتند؟
 رخ‌صفت: ایشان وقتی وارد جلسه می‌شدند طوری با همه صمیمی بودند که انگار تمام جوانان و مسن‌های جلسه او را برادر خود می‌دیدند. گاهی وقتی در حسینیه ارشاد سخنرانی می‌کردند بحث ما مفصل و طولانی می‌شد. صمیمیت مردم با ایش��ن اینچنین بود. وقتی وارد هیئت می‌شدند همه دور ایشان حلقه می‌زدند. آقای خامنه‌ای ارتباط مردمی خیلی خوبی داشتند و مردم را به مطالعه زیاد تشویق می‌کردند، کتاب پیشنهاد می‌دادند. درباره جزوه‌ها و مطالعه تأکید و تشویق زیادی داشتند.