به گونه‌ای که از یک طرف اختلافات سیاسی موجب شده کابینه باثباتی در سرزمین‌های اشغالی شکل نگرفته و انتخابات متعددی در این سال‌ها در آن برگزار شود و از طرف دیگر چالش‌های عدیده  بر عمق نگرانی‌های مقامات این رژیم  در مورد موجودیت اسرائیل افزوده است.اخیراً هم نفتالی بنت هشدار داده بود تاکنون هیچ حکومت یهودی بیشتر از هشتاد سال دوام نیاورده است.به منظور بررسی بیشتر چالش ها و تهدیدات پیش روی رژیم صهیونیستی و امکان سنجی بقای آن، با «حسن لافی» نویسنده فلسطینی و تحلیلگر مسائل داخلی رژیم اسرائیل گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید. 

با توجه به گزارش‌هایی که در مورد پادگانی بودن و وجود ترس امنیتی همیشگی در سرزمین‌های اشغالی وجود دارد، شما اوضاع اجتماعی اسرائیل را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رژیم صهیونیستی یک جامعه کاملاً پادگانی-نظامی است؛ زیرا نظامی که این رژیم اشغالگر از بدو تأسیس اتخاذ کرده، بر پایه سربازگیری اجباری از بین مردان و زنان مبتنی بوده و بنابراین تمام اسرائیلی‌ها جز حریدی‌ها و عرب‌ها، باید حتماً وارد ارتش شوند که آقایان سه سال و خانم‌ها دو سال و نیم باید خدمت کنند؛ براین اساس بنیاد اصلی ارتش رژیم صهیونیستی بر نیروهای ذخیره مبتنی است که در مواقع نیاز فراخوانده می‌شوند. نکته دوم در این زمینه، ترس همیشگی است که همواره در جامعه اسرائیل وجود داشته؛ جامعه‌ای که مسلح است و از هر اتفاقی در هراس است؛ چرا که موجودیت آن یک موجودیت جعلی و به همین سبب همیشه در حال ترس و نگرانی است. این نگرانی که جنبش صهیونیستی از طریق مطرح کردن هولوکاست و مظلومیت ادعایی در مورد یهود برای غلبه بر آن تلاش می‌کند، روبه فزونی است و از این رو تمام عوامل تأسیس این رژیم موجب شده اسرائیل یک جامعه کاملاً پادگانی و نظامی باشد.

رژیم صهیونیستی حمایت‌های مادی و سیاسی زیادی را از آمریکا دریافت می‌کند؛ با توجه به این کمک‌ها و شرایط درآمدی اسرائیل، وضعیت اقتصادی ومعیشتی در این رژیم در چه سطحی قرار دارد؟
کمک‌های ایالات متحده به این رژیم از سال 1967 تاکنون هیچ وقت متوقف نشده و قبل از این  نیز کمک‌هایی از جانب آلمان به عنوان غرامت هولوکاست پرداخت می‌شد و در شکل گیری این رژیم بسیار تأثیرگذار بود. کمک‌های آمریکا در عرصه نظامی بسیار سنگین و سالانه بیش از 5 میلیارد دلار است و این به طور قطع از هزینه‌های رژیم می‌کاهد، اما آیا این کمک‌ها موجب رضایت عمومی در رژیم صهیونیستی خواهد شد؟ اسرائیل از دهه 80 میلادی به این طرف به سمت خروج از اقتصاد سوسیالیستی که این رژیم بر پایه آن تأسیس شده بود، حرکت کرده و وارد مسیر اقتصاد آزاد و سرمایه‌داری شده است. اکنون در سرزمین‌های اشغالی نظام سرمایه‌داری متوحشانه‌ای حاکم است که انجمن‌های تعاونی را لغو کرده و همه اموال به نفع شرکت‌های بزرگ اسرائیلی خصوصی سازی شده است؛ بنابراین در جامعه اسرائیل اکنون دو طبقه اجتماعی وجود دارد، طبقه ثروتمندان ذی نفوذ و طبقه متوسط که در سال 2011 شاهد بودیم این طبقه که احساس فشار و حرکت به سمت فقر می‌کنند، به خیابان‌ها آمدند. در بررسی اوضاع جامعه رژیم صهیونیستی نمی‌توان وجود گرانی زیاد و توزیع نامناسب منابع مالی را انکار کرد. این یک مشکل ریشه‌ای در اسرائیل است؛ چراکه با رویکرد تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی بین یهود شرق و غرب مرتبط است و مهاجران جدید اتحادیه شوروی سابق را نیز دربرگرفته است.

نظر شما در مورد سیاست خارجی اسرائیل و چالش‌های امنیتی و سایبری که این رژیم با آن مواجه است، چیست؟
جنگ سایبری مسئله جدیدی است که به دکترین نظامی رژیمی صهیونیستی وارد شده و در 10سال اخیر تهدیدهایی از این دست به دلیل توسعه فناوری و اینترنت، افزایش قابل توجهی داشته است. اسرائیل مشکلات بزرگی در زمینه امنیت سایبری دارد؛ چراکه این رژیم در این زمینه پیشرفته است و در سطح بسیار بالایی از رایانه و اینترنت در سرزمین‌های اشغالی استفاده می‌شود، اما یک نهاد واحد وجود ندارد که بتواند از کل امنیت سایبری این رژیم حفاظت کند و از این رو در زمینه دفاعی بحران وجود دارد. مسئله دوم اینکه تهدیدات متعددی علیه اسرائیل وجود دارد. بحران اسرائیل در این زمینه با پیشرفت محور مقاومت به ویژه ایران و حزب الله در زمینه حملات سایبری تشدید شده که این مسئله سبب شده زیرساخت‌های این رژیم اعم از شبکه آبرسانی، شبکه برق، بانک‌ها، شرکت‌های مالی 
و... در سرزمین‌های اشغالی در معرض تهدید قرار گیرند و تمام این‌ها هم بر اقتصاد رژیم و هم در زمینه احساس ناامنی در جامعه تأثیرگذاشته است.

باتوجه به آنچه در مورد چالش‌ها و تهدیدهای پیش روی اسرائیل گفته شد، آینده این رژیم را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
به نظر من اسرائیل با شرایطی که گفته شد و با توجه به مشکلات متعددی که از آن رنج می‌برد، تداومی نخواهد داشت و نابودی آن حتمی است؛ چراکه جدای از تهدیدات خارجی، با تناقضات زیادی در سطح داخلی روبه رو است. در برهه اخیر مدام سران رژیم در مورد تهدید داخلی سخن می‌گویند و بزرگ‌ترین تهدیدهایی که موجودیت این رژیم را به خطر انداخته، بحران‌های داخلی است. فردگرایی و منفعت طلبی اکنون در اسرائیل بر جمع گرایی و منفعت عمومی غلبه کرده است، از طرف دیگر این رژیم با بحران سیاسی مواجه است و امکان تشکیل کابینه‌ای با ثبات در اسرائیل وجود ندارد. اعتماد شهرک‌نشینان به نهادهای حکومتی به ویژه به ارتش به شدت کاهش یافته است، بحران اقتصادی و شکاف طبقاتی بین ثروتمندان که 10 درصد و طبقه متوسط و فقیر که باقی اقشار اسرائیل هستند خشم ساکنان آن را برانگیخته است، اختلافات عقیدتی و دعوای لائیک‌ها با حریدی‌ها و مشکلات عدیده دیگر همگی بحران‌هایی هستند که رژیم صهیونیستی در سطح داخلی با آن روبه رو است و مانع از آن خواهد شد که رژیم صهیونیستی عمری طولانی داشته باشد و این صرفاً یک پیش‌بینی یا انتظار نیست، بلکه مراکز پژوهشی و تحقیقاتی این مسئله را تأیید می‌کنند و اگر این بحران‌ها را به تهدیدات خارجی اضافه کنیم، به یقین می‌رسیم که نابودی اسرائیل حتمی است و نمی‌تواند مدت زیادی را به حیات خود ادامه دهد.

خبرنگار: جواد فراهانی