بایسته‌های تمدن اسلامی
حجت الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا، عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در نشست «فرایند تحقق انقلاب اسلامی» به بایسته‌های تمدن‌سازی نوین اسلامی پرداخت و گفت: تمدن‌گرایان در مقابل دو نحله فکری نوگرایان و بنیادگرایان معتقدند تمدن‌سازی اثبات هویت ملی و ظهور ارزش‌های ناشی از باورهای متعالی و انسانیت تراز دین و تعلق به عنصر زمین و زمان است. برای ساختن چنین تمدنی، نیاز به استلزامات بنیادی و بایسته‌های راهبردی و سازوکارهای کاربردی است و صرفاً از طریق تدارک و ظرفیت‌سازی‌های لازم، ایده تمدن‌سازی قابل تحقق است.
وی در ادامه به «منابع تمدنی» به عنوان نخستین بایسته تمدن‌سازی اشاره کرد و گفت: معارف قرآنی و آموزه‌های سنت نبوی مهم‌ترین منبع معرفتی و اعتقادی و هویتی تمدن‌سازی اسلامی است.
حجت الاسلام والمسلمین مهاجرنیا ادامه داد: فعال‌سازی اجزا و ابعاد و نهادهایی که در قانون اساسی پذیرفتیم نیازمند تولید علم مبتنی بر معارف قرآنی و آموزه‌های معصومین(ع) است. علم دینی مملکت‌داری و مدیریت کشور، علم قانون‌گذاری، علم قضاوت، علم فرهنگ‌سازی، علم کار حزبی، علم دیپلماسی و تعامل با دنیا، علم اخلاق، علم هنر و رسانه، علم اقتصاد و علم زندگی، همه این‌ها بایسته‌های تمدن‌سازی اسلامی هستند.
عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه، تحصیل «قدرت و اقتدار» را سومین بایسته تمدن‌سازی دانست و گفت: وقتی قرآن می‌فرماید «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ...» هر چه در توان دارید از نیرو، قدرت، امکانات و تدارکات به میدان مواجهه و رقابت بیاورید؛ این آماده‌سازی در همه عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و نظامی است. این‌ها باید اقتدار درونی دولت اسلامی و قدرت بیرونی آن را آن قدر بالا ببرند که سبب (ترهبون به) وحشت دشمنان شناخته شده اعتقادی (عَدُوَّ اللَّهِ) و ملی (عدُوَّکُمْ) و دشمنان ناشناخته (لَا تَعْلَمُونَهُمْ) شود.
وی در ادامه افزود: منبع تمدن‌سازی یک الگوی رفتاری ثابت به نام «أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» ترسیم کرده که دو روی سکه قدرت را نشان می‌دهد؛ در روی سکه «اقتدار رحمانیت» و در پشت سکه «شدتِ قدرت» تمدن اسلامی را آموزش می‌دهد. در سوره آل‌عمران پس از جنگ شکست‌خورده احد به مسلمانان دستور داد: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمْ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» اگر هنوز مؤمن هستید، در سخت‌ترین شرایط هم سستی نکنید و غمگین نشوید، بر پایه بنیادها و منابع الهی استوار باشید که تراز شما برتر از دشمنانتان است.
عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه چهارمین بایسته تمدن‌سازی اسلامی را «دولت کارآمد» دانست و در تبیین آن گفت: تمدن اسلامی امری واقعی است و در مدار عناصر زمین و زمان و انسان و خدا شکل می‌گیرد و نیازمند سازمان تشکیلاتی و «دولت کارآمد» است تا زمینه‌های قانونی، امنیتی، انتظامی، رفاهی، حق‌طلبی، عدالت‌محوری و قدرتمندی را فراهم کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مهاجرنیا در پایان جلسه رویکرد «جهان‌گرایی» و جهانی‌اندیشی را ششمین عنصر بایسته تمدن‌سازی نوین اسلامی معرفی نمود و گفت: با ملی‌اندیشی دینی و ملی‌گرایی وطنی، تمدن‌سازی اسلامی غیرممکن است، زیرا جهت‌گیری رسالت معارف قرآنی و آموزه‌های دینی بر پایه خطابِ «للناس» و«للعالمین» و «للانسان» همه جهان و همه بشریت را در دایره خود قرار داده است.
وی در ادامه به «منابع تمدنی» به عنوان نخستین بایسته تمدن‌سازی اشاره کرد و گفت: معارف قرآنی و آموزه‌های سنت نبوی مهم‌ترین منبع معرفتی و اعتقادی و هویتی تمدن‌سازی اسلامی است.
حجت الاسلام والمسلمین مهاجرنیا ادامه داد: فعال‌سازی اجزا و ابعاد و نهادهایی که در قانون اساسی پذیرفتیم نیازمند تولید علم مبتنی بر معارف قرآنی و آموزه‌های معصومین(ع) است. علم دینی مملکت‌داری و مدیریت کشور، علم قانون‌گذاری، علم قضاوت، علم فرهنگ‌سازی، علم کار حزبی، علم دیپلماسی و تعامل با دنیا، علم اخلاق، علم هنر و رسانه، علم اقتصاد و علم زندگی، همه این‌ها بایسته‌های تمدن‌سازی اسلامی هستند.
عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه، تحصیل «قدرت و اقتدار» را سومین بایسته تمدن‌سازی دانست و گفت: وقتی قرآن می‌فرماید «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ...» هر چه در توان دارید از نیرو، قدرت، امکانات و تدارکات به میدان مواجهه و رقابت بیاورید؛ این آماده‌سازی در همه عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و نظامی است. این‌ها باید اقتدار درونی دولت اسلامی و قدرت بیرونی آن را آن قدر بالا ببرند که سبب (ترهبون به) وحشت دشمنان شناخته شده اعتقادی (عَدُوَّ اللَّهِ) و ملی (عدُوَّکُمْ) و دشمنان ناشناخته (لَا تَعْلَمُونَهُمْ) شود.
وی در ادامه افزود: منبع تمدن‌سازی یک الگوی رفتاری ثابت به نام «أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» ترسیم کرده که دو روی سکه قدرت را نشان می‌دهد؛ در روی سکه «اقتدار رحمانیت» و در پشت سکه «شدتِ قدرت» تمدن اسلامی را آموزش می‌دهد. در سوره آل‌عمران پس از جنگ شکست‌خورده احد به مسلمانان دستور داد: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمْ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» اگر هنوز مؤمن هستید، در سخت‌ترین شرایط هم سستی نکنید و غمگین نشوید، بر پایه بنیادها و منابع الهی استوار باشید که تراز شما برتر از دشمنانتان است.
عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه چهارمین بایسته تمدن‌سازی اسلامی را «دولت کارآمد» دانست و در تبیین آن گفت: تمدن اسلامی امری واقعی است و در مدار عناصر زمین و زمان و انسان و خدا شکل می‌گیرد و نیازمند سازمان تشکیلاتی و «دولت کارآمد» است تا زمینه‌های قانونی، امنیتی، انتظامی، رفاهی، حق‌طلبی، عدالت‌محوری و قدرتمندی را فراهم کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مهاجرنیا در پایان جلسه رویکرد «جهان‌گرایی» و جهانی‌اندیشی را ششمین عنصر بایسته تمدن‌سازی نوین اسلامی معرفی نمود و گفت: با ملی‌اندیشی دینی و ملی‌گرایی وطنی، تمدن‌سازی اسلامی غیرممکن است، زیرا جهت‌گیری رسالت معارف قرآنی و آموزه‌های دینی بر پایه خطابِ «للناس» و«للعالمین» و «للانسان» همه جهان و همه بشریت را در دایره خود قرار داده است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
