پیر شعر افغانستان
به یاد 70 سال شاعری «فدایی هروی»
من آن چکامهسرا عندلیب خوشنفسمکه صحن گلشن قدس است صحنه قفسمبه اوج قاف قناعت عدیل عنقایمنه بر بساط مُذِلَّت نشسته چون مگسماین بیتها از آنِ شاعری است که روز پنجشنبه از این جهان رفت؛ براتعلی فدایی هروی، شاعر پیشکسوت افغانستان. کسی که با نزدیک به 70سال شاعری و شاعرپروری، همواره در شعر این کشور و بهخصوص در شهر هرات فعال بوده است.
شاعری که در حرم امام حسین (ع) روسفید شد
نگاهی به زندگی و زمانه مرحوم چایچیان
حبیبالله فرزند محمدحسین، در سال ۱۳۰۲ در تبریز زاده شد. 6 ساله بود که همراه خانوادهاش به تهران مهاجرت کرد. خودش یک بار در گفتوگو با عقیق درباره قریحه شعرش گفت: «لطف خدا شامل حال من شد. پس از آن هرچه امروز دارم، از پدر و مادر مرحومم است که هر دو بزرگوار از عاشقان اهلبیت(ع) بودند. مادرم بهویژه نقش تعیینکنندهای در هدایت من به سوی اشعار آیینی داشت. ۱5 ـ ۱4 ساله بودم که شروع به شعر گفتن کردم. آن زمان پدر و مادرم که قاری قرآن بودند، تشویقم کردند که به سرودن شعر ادامه بدهم. پس از فوت آن بزرگواران هم راهم را ادامه دادم.